 |
23-5-2004
|
|
Lieve Margit,
jouw moeder, ze zag er zo verdrietig uit toen ik haar zag praten op tv over jou. Haar verdriet zal niet verdwijnen. Dat zag ik aan mijn moeder toen mijn broertje ook door een vrachtwagen overreden werd. Hij was pas 13! tot haar dood heeft ze heel erg verdriet gehad. Ik hoop dat ze nu weer samen zijn. Het waarom ervan eindelijk kunnen begrijpen. Ik zou zo graag om een hoekje willen kijken hoe ze het hebben. Want dat er meer tussen hemel en aarde is, staat voor mij vast. Je bent niet meer hier maar daar, maar als je moeder weer heel verdrietig is, neem haar hoofd dan tussen je handen en geef haar een tedere kus.
Ik wens iedereen die van je houdt, dat stopt niet na de dood, heel veel sterkte!!!
Mireille
|
|
 |
21-5-2004
|
|
Gister had Margit 30 moeten worden. Hoe zou ze vandaag wakker geworden zou zijn?
Marlijn
|
|
 |
20-5-2004
|
|
Wie dit leest leeft. Lees jij dit? Jij leeft voort.
Vandaag word je uitgeluid. Ik ben er niet bij, maar denk wel aan jou, je vrienden, je familie.
dusan van leeuwen
Anoniem
|
|
 |
14-5-2004
|
|
lieve marguappa,
Ben zo benieuwd naar wat je van het nieuwe nummer van Prince vindt. En van Marco, die zo'n dikke vader is en naar zielige kinderen in arme landen gaat. Of je het ook deprimerend vindt om dertig te worden en wat je allemaal vandaag zou doen. Ik mis je.
hinke
|
|
 |
28-4-2004
|
|
Ben hier terecht gekomen nav een interview met je moeder dat ik ergens las. Wat moet je een bijzondere meid geweest zijn dat iedereen zo ontroerend over je schrijft! Gek dat je kunt huilen om iemand die je nooit ontmoet hebt... Ik vind het jammer dat ik je niet gekend heb.
Fieke
|
|