  
|
|
|
|
|
|
Lieve mar,
Ik mis je ik mis je ik mis je zo!
|
|
|
|
|
|
|
Lieve Margit,
Mijmerend over vroeger passeerde ook jij maar weer eens de revue; jij was de eerste die ik leerde kennen op de kennismakingsdag van Psychologie (UvA). Vanaf onze kennismaking in Appelscha heb je een enorme indruk op me gemaakt...en dat doe je nog steeds. Levenslustig, optimistisch, humoristisch, maar ook tijd voor een serieus gesprek. Ik heb je nu een plek gegeven zodat ik afscheid kan nemen. Doet me nog steeds erg veel.... Lieve Margit, blijf stralen, waar je ook bent. Dikke kroel
|
|
|
|
|
|
|
|
Wat vreemd.. Ik zocht jouw moeder op het web eigenlijk, die ik op het werk heb ontmoet afgelopen maandag. Ineens kom ik erachter dat jij haar dochter bent... en dat je er niet meer bent. Schrok. Jij kent mij niet eens, we hebben op dezelfde middelbare school gezeten. Jij was een paar jaar ouder dan ik. Ik woonde maar net in NL en zat in de eerste klas. Maar jij had zo een herkenbaar gezicht, zo een velle glimlach. Je was altijd een inspiratie en leek mij een mens vol passie. Een prettig mens. Van alle oudere kinderen boven mij, toevallig heb ik jouw gezicht onthouden.... Nooit gedacht dat ik je gezicht onder deze omstandigheden zou zien.
Condoleances aan alle familie en dierbare.
|
|
|
|
|
|
|
|
Alles werd anders en altijd die vraag wat zou Margit er vandenken en altijd toch ergens even heel erg aan je denken en je heel erg missen en me herinneren hoe fantastisch je bent.
En vandaag denk ik aan iedereen die dat weet. Liefs Jason
|
|
|
|
|
|
|
|
Lieve Margit,
Op deze dag gaan mijn gedachten uit naar al die mensen die jou zo ontzettend missen. Vijftien jaar geleden vierden wij vakantie in Portugal. Jullie waren met de trein, ik ging op de fiets. Op dat moment brak de oorlog uit in Bosnië, maar daar hadden we toen geen erg in. Op een toevallige vluchtige ontmoeting in een Amsterdams café na was dit de laatste keer dat ik je zag. In april was ik voor mijn werk in Sarajevo. De nog verse littekens van de oorlog en de verhalen van de mensen grepen mij zeer aan. 's Avonds werden we uitgenodigd door de ambassadeur voor een bezoek aan de plaatselijke concertzaal. Toevallig speelde daar het Koninklijk Philharmonisch Orkest uit Stockholm, waardoor ik opeens aan je vader moest denken. Toen ik in de zaal het programmaboekje opensloeg, sidderde ik. Op het programma stond het trompetconcert van Haydn. De bladmuziek van dit stuk kreeg ik van jou, voor mijn 17e verjaardag.
|
|
|
|
|
|
|