  
|
|
|
|
|
|
Het is altijd een soort van Margit-dag en vandaag helemaal
34 lentes jong, wat gaat de tijd ineens snel.
|
|
|
|
|
|
|
.. het feit dat mensen.. vrienden.. geliefden, familie kennisen of zelfs vage kennisen langskomen om weer eens een herinnering te delen op iets on-tastbaars als de lettertjes op deze site, betekent dat margit er toch is... en dat wij haar nogsteeds verwelkomen, zien en missen, van haar houden.
""Good Morning," said the little prince. "good morning" said the railway switchman. "what is it you do here?" asked the little prince. "I sort the travelers into bundles of a thousand", the switchman said. "I dispatch the trains that carry them, sometimes to the right, sometimes to the left." And a brightly lit express train, roaring like thunder, shook the switchman's cabin. "what a hurry they're in" said the little prince. "what are the looking for?" "Not even the engineer on the locomotive knows", the switchman said. And another brightly lit espress train thundered by in the opposite direction. "Are they coming back already?" asked the little prince. "It's not the same ones," the switchman said. "It's an exchange" "They weren't satisfied, where they were?" asked the little prince. "No one is ever satisfied where he is" the switchman said. And a third brightly lit express train thundered past. "Are they chasing the first travelers?" asked the little prince. "They're not chasing anything", the switchman said. They're sleeping in there, or else they're yawning. Only the children are pressing their noses against the windowpanes" "Only the children know what they're looking for" said the little prince. "They spend their time on a rag doll and it becomes very improtant, and if it's taken away from them, they cry..." "They're lucky", the switchman said. " uit 'the little prince' x - a
|
|
|
|
|
|
|
denken aan Margit
|
|
|
|
|
|
|
Al die kinderen. Maakt in principe allemaal niet uit eigenlijk. Er is wel een ander onderwerp om over te lullen, maar die gewone dingen die ik graag met je zou delen nu, waarvan ik zeker weet dat ik ze nu nog steeds met je zou kunnen delen, die vervliegen nu. Niemand hoort en kent ze in hun stupide getsigheid. Omdat niemand anders die dingen begrijpt, behlave jij. Margit, kom nou terug. Je bent lang genoeg weg geweest. Als ik er zo over denk, dan is het nog wel dragelijk. Dat je ergens aan het Margitzijn bent, aan het lol maken, zonder mij. Ik fiets nu elke dag over die vervloekte steentjes langs onze faculteit en zeezicht - een baken uit het verleden. Ik denk altijd aan jou, en hoop dan dat je ergens opnieuw geboren wordt. Dat is namelijk een vreugd voor de 'nieuwe wereld' na 03082001. Als dat zo is, kom langs, kan me niet schelen in welke vorm. Ik hou van je.
|
|
|
|
|
|
|
|
Hoi. Ik kende je niet, maar elke keer als ik het nummer nature biy hoor moet ik aan je denken. Ik ben nu 27 en kan me een beetje met je identificeren.
Tot later!
|
|
|
|
|
|
|